ملا را گفتند: «تو را چه باشد به دین؟ تو را چه به ملایی؟ نه دین دانی و نه ملایی! چرا نامت ملارضاالدین است؟»

ملا گفت: «من رضایم به دین! از این رو ملا هستم!»

گفتند: «مقصودت کدام دین باشد؟»

ملا پاسخ داد: «دین همان است که دارم! دین، راه است! راضی‌ام به هر راهی! ملا و عالِمم بر ادامه‌ی راهم.»

گفتند: «از کدام راه سخن می‌گویی؟»

ملا گفت: «راهی به عمق وجود و منبع خویش.»

گفتند: «راه‌های خبط و خطا بسیار است!»

ملا گفت: «از منظر من، راه دو گونه باشد: «از منبع به خلق، و از خلق به منبع.» من خلق شده‌ام و خلقتم تکمیل گشته است و راهی جز بازگشت به منبع نمی‌بینم. برخی هنوز خلقتشان تکمیل نگشته و در حال کامل نمودن خلقت خود هستند، پس از منبع دور می‌گردند و در طول زمان، راهِ منبع پیش می‌گیرند.»